Get up, Stand up! Stand up for the right!

Google Buzzக்கு ஒரு வாரம் விடுமுறை கொடுத்திருந்தேன். அந்த இடைவெளியில் சில பல படங்கள் பார்க்க நேர்ந்தது. அதில் ஒன்றுதான் Fire in Babylon (2010) documentary. மேற்கிந்தியத் தீவுகள் அணியில் வெற்றிச் சரித்திரத்தை எடுத்துச் சொல்லும் ஆவணப்படம்.

மேற்கிந்தியத் தீவுகள் அணி ஒரு தனி நாடல்ல. பல தனித்தனி நாடுகள் கூட்டாகச் சேர்ந்த அணி. ஒவ்வொரு நாடும் கலாச்சாரம், மொழி, உணவுப் பழக்கம் என தனித் தன்மை வாய்ந்தவை. இவை அனைத்தும் கூட்டாகச் சேர்ந்து ஒரு அணியாக கிரிக்கெட் (மட்டும்) விளையாட என்ன காரணம்? இவர்களை ஒன்றிணைப்பது எது? இந்த ஆவணப்படம் அதைச் சொல்லவும் முற்படுகிறது.

இந்த மேற்கிந்தியத் தீவுகள் 1960களின் இறுதி வரை ஐரோப்பிய சக்திகளின் ஆதிக்கத்தில் இருந்து வந்தவை (குறிப்பாக இங்கிலாந்து). 1960களின் இறுதியில்  சுதந்திரம் பெற்றன. இவர்களை ஆண்ட இங்கிலாந்து இவர்களுக்கு தந்துவிட்டுப் போனவற்றில் ஒன்று கிரிக்கெட். இந்தியாவைப் போன்றே இவர்களும் ஆரம்பத்தில் அதிக வெள்ளையர்களுடன் குறைந்த எண்ணிக்கையில் கறுப்பினத்தவர் இணைந்து ஆட ஆரம்பித்துப் பின்னர் அதிக கறுப்பினத்தவர் குறைந்த வெள்ளையர்கள் என்று மாறியது. பல நாடுகள் சுதந்திரம் பெற்றதும் முழுக்க முழுக்கக் கறுப்பினத்தவர் மட்டுமே இருந்தனர்.

ஆரம்பத்தில் மேறிகிந்தியத் தீவுகள் அணி கலிப்ஸோ அணி என்றழைக்கப்பட்டது. ஒரு நாள் சேம்பியன்கள் போல ஆடுவார்கள். அடுத்த நாள் பள்ளிச் சிறுவர்கள் போல. ஒரு ஸ்திரத்தன்மை இல்லாத அணியாகவே இருந்து வந்தது.

அப்போது அணிக்குத் தலைமை தாங்க வந்தார் க்ளைவ் லாயிட். இவரது தலைமையில் 1975ம் ஆண்டு நடந்த முதல் ஒரு நாள் கிரிக்கெட் உலகக் கோப்பையை வென்ற இந்த அணி அதே ஆண்டு இறுதியில் ஆஸ்திரேலியாவுக்குச் சுற்றுப்பயணம் சென்றது. அன்றைய ஆஸ்திரேலிய அணியின் வேகப்பந்துவீச்சாளர்கள் டென்னிஸ் லில்லி, ஜெஃப் தாம்சன் (லில்லி-தாம்மோ என்றழைக்கப்பட்டனர்). இருவரும் படு வேகமாகப் பந்து வீசக்கூடியவர்கள். கடைசி வரிசை பேட்ஸ்மென்களுக்கு பவுன்சர் போடுவதில் வல்லவர்கள். இவர்களின் நோக்கம் எதிர் பேட்ஸ்மேனை அவுட்டாக்க வேண்டும் அல்லது அடிவாங்க வைக்கவேண்டும் என்பதாகவே இருக்கும். பந்து வீச்சினால் வீழ்த்த முடியாதவர்களை வம்பிழுத்து வீழ்த்துவார்கள். இவர்களுக்கு முன்னால் நிற்க முடியாமல் வெஸ்ட் இண்டீஸ் 5-1 என்ற கணக்கில் அந்தத் தொடரை இழந்தது. இந்தத் தொடரின் போது வெஸ்ட் இண்டீஸின் கிரிக்கெட் மட்டும் சோதனைக்குள்ளாக்கப்படவில்லை. அவர்களின் மீது இனவெறி கமெண்டுகளும் ஏவி விடப்பட்டன. ப்ளாக் பாஸ்டர்ட், Go back to the trees where you come from என்றெல்லாம் ஆஸ்திரேலிய வீரர்களும், பார்வையாளர்களும் இவர்களை எள்ளி நகையாடினார்கள். லில்லி-தாம்மோவின் பந்துவீச்சால் உடலிலும், வீரர்களின் இனவெறி கமெண்டுகளால் மனதிலும் அடி வாங்கித் திரும்பிய லாயிட் திருப்பிக் கொடுக்க முடிவு செய்தார். Give a taste of their own madicine - என்று சொல்வார்களே அதைச் செய்ய முடிவு செய்தார்.

ஆண்டி ராபர்ட்ஸையும், மைக்கேல் ஹோல்டிங்கையும் பவுன்ஸர் வீசப் பயிற்சி எடுக்கச் செய்தார். அவரது யுத்தியைச் சோதித்துப் பார்க்கும் வண்ணம் வந்து சேர்ந்தது இந்திய அணி. வெஸ்ட் இண்டீஸ் 5 போட்டிகள் கொண்ட டெஸ்ட் தொடரை 2-1 என்ற கணக்கில் வென்றது. ஒரு கட்டத்தில் இந்திய அணியின் கேப்டன் கவாஸ்கர் வெஸ்ட் இண்டீஸ் பந்து வீச்சாளர்களின் உடம்பைப் பதம் பார்க்கும் பவுன்ஸர் பந்து வீச்சை வெளிப்படையாகக் குறை சொன்னதும் நடந்தது.

தங்கள் திட்டம் வேலை செய்வதைப் புரிந்துகொண்டு உத்வேகத்துடன் இருந்த வெஸ்ட் இண்டீஸ் அணி அடுத்ததாகச் சுற்றுப்பயணம் செய்தது இங்கிலாந்துக்கு. எரிகிற தீயில் எண்ணை ஊற்றுவதுபோல, இங்கிலாந்து கேப்டன் டோனி க்ரெய்க், “நாங்கள் அவர்களை மண்டியிடச் செய்வோம்” என்று டிவியில் பேட்டி கொடுத்தார். க்ளைவ் லாயிட் முதல் போட்டிக்கு முன்னால் ட்ரெஸ்ஸிங் ரூமில் சொன்னது - நான் கொடுக்க வேண்டிய பெப் டாக்கை எதிரணி கேப்டன் டிவியில் கொடுத்துவிட்டார். விளைவு, 3-0 என்ற கணக்கில் வெஸ்ட் இண்டீஸ் தொடரைக் கைப்பற்றியது.

வெஸ்ட் இண்டீஸின் வீரர்கள் நன்றாக ஆடினாலும், அவர்களுக்கு சரியான சம்பளம் கொடுக்க வெஸ்ட் இண்டீஸ் போர்ட் தயங்கியது. இதனால் நொந்து போயிருந்த வீரர்களுக்குக் கை கொடுக்க வந்ததுதான் கெர்ரி பேக்கரின் வேர்ல்ட் சீரிஸ். இது நம் நாட்டில் ஜீ டிவி உரிமையாளர் துவங்கிய ஐ.சி.எல் போல, ஆஸ்திரேலிய கிரிக்கெட் போர்ட் தர மறுத்த டிவி உரிமைக்காக டிவி உரிமையாளரான கெர்ரி பேக்கர் துவங்கிய கிரிக்கெட் போட்டிகள் இவை. ஆஸ்திரேலியா, வெஸ்ட் இண்டீஸ், ரெஸ்ட் ஆஃப் த வேர்ல்ட் என மூன்று அணிகள். இந்தத் தொடர் வெஸ்ட் இண்டீஸ் வீரர்களுக்கு பணம் மட்டும் கொண்டு வரவில்லை. அடுத்தடுத்து இருந்த போட்டிகளால் ஃபிட்னெஸ்ஸும் வந்தது.

இத்தனை ஆண்டுகளாக மதிக்கப்படாமல், அல்லது மட்டம் தட்டப்பட்டு வரப்பட்ட ஆப்ரிக்க இசை, கலாச்சாரம் வெஸ்ட் இண்டீஸ் அணியில் வெற்றியால் உலகத்தால் கவனிக்கப்படலாயிற்று. பாப் மார்லி போன்ற பாப் இசைப் பாடகர்கள் கறுப்பின சுதந்திரத்துக்காக குரல் கொடுக்கலாயினர். பாப் மார்லியின் புகழ்பெற்ற பாடல் தான் இந்த இடுகையில் தலைப்பு. விவியன் ரிச்சர்ட்ஸுக்குப் பிடித்த பாடல் வரிகள்.

விவியன் ரிச்சர்ட்ஸ் கறுப்பின மக்களின் கலாச்சாரத்தைப் பறை சாற்றுபவராகப் பார்க்கப்பட்டார். தென்னாப்ரிக்காவின் இனவாதத்தால் அந்த நாட்டு கிரிக்கெட் அணி தடை செய்யப்பட்டிருந்த காலத்தில், கெர்ரி பேக்கரின் வெற்றியைப் பார்த்த தென்னாப்பிரிக்க அரசு வெஸ்ட் இண்டீஸ் வீரர்கள் சிலரை விலை பேசி கிரிக்கெட் விளையாட அழைத்துச் சென்றனர். அவர்களின் முக்கிய குறி விவியன் ரிச்சர்ட்ஸாக இருந்தது. ஒரு மில்லியனுக்கும் மேல் பணம் கொடுக்கத் தயாராக இருந்தும், ரிச்சர்ட்ஸ் அதை நிராகரித்தார் (நாட்டுக்குக் கட்ட வேண்டிய வரியைக் குறைக்க தன்னை நடிகராகவும் கருதச் சொல்லி கேஸ் போடுபவர்களையே நாம் பார்த்திருக்கிறோம்). வியட்நாம் மீது அமெரிக்கா தொடுத்த போருக்கு எதிர்ப்புத் தெரிவித்து படையில் சேர மாட்டேன் என்று மறுத்த முகமது அலியின் வீரத்துக்கு நிகராகப் பேசப்பட்டது. விவியன் ரிச்சர்ட்ஸ், தனது கையில் மூவண்ண பட்டை ஒன்றை கட்டியிருப்பார். அதன் வண்ணங்கள் பச்சை - ஆப்ரிக்காவின் வளமையைக் குறிப்பது, தங்க வண்ணம் - கொள்ளையடிக்கப்பட்ட ஆப்ரிக்காவின் வளத்தைக் குறிப்பது, சிவப்பு - முன்னோர்கள் சிந்திய ரத்தத்தைக் குறிப்பது. லாயிடுக்குப் பிறகு கேப்டன் பதவியை ஏற்றுக் கொண்ட ரிச்சர்ட்ஸும் தங்களது ஆதிக்கம் குறையாமல் பார்த்துக் கொண்டார்.

1976ல் ஆரம்பித்த ஆதிக்கம் 1991 வரை நீடித்தது. 15 வருடங்கள் எந்தத் தொடரையும் இழக்காத சாதனை இதுவரை உடைக்கப்படவில்லை. ஆஸ்திரேலியாவும் ஆதிக்கம் காட்டியிருக்கிறது. ஆனால், மேற்கிந்தியத் தீவுகளின் ஆதிக்கத்தை அத்தனை பேரும் விரும்பினார்கள்.

இன அவமதிப்பு செய்யப்பட்டதற்கு வார்த்தைகளால் பதில் அளிக்காமல் விளையாட்டால் பதில் அளித்த வெஸ்ட் இண்டீஸ் அணிக்கு ஒரு ராயல் சல்யூட் இந்த ஆவணப் படம்.

கிரிக்கெட் ரசிகர்கள் மட்டுமில்லாமல், அத்தனை பேரும் பார்க்க வேண்டிய ஒரு ஆவணப்படம்.