போராளிகளா? பூச்சாண்டிகளா?

முதலில்:
நான் விளக்கங்கள் வைத்திருப்பது இது வரை என் பக்க நியாயங்களை வினவு தளத்தின் பின்னூட்டத்தைத் தவிர வேறு எங்கும் வைக்காத காரணத்தாலும், “நீ ரொம்ப ஒழுங்கா?” என்ற வாதங்களைத் தவிர்ப்பதற்காகவும். அவற்றைப் படிக்க விரும்பாதவர்கள் நேராக “இப்போது ஏன் இதையெல்லாம் சொல்லவேண்டும்” என்ற பத்திக்குப் போய்விடலாம். 

எனக்கும் கம்யூனிசத்துக்கும் என்ன தொடர்பு?


SFI - Student Federation of India - இந்திய மாணவர் சங்கம். இது CPI(M) கட்சியைச் சார்ந்த ஒரு மாணவர் அமைப்பு (வெளியில் கட்சி சார்பற்றது என்றுதான் சொல்வார்கள்). சாதாரணமாக SFIல் தீவிரமாக ஈடுபடுபவர்கள் ஒன்று சமுதாயத்தின் அடிமட்டத்தில் இருந்து வந்தவர்களாக இருப்பார்கள். அல்லது தொழிற்சங்கத்தில்/கட்சியில் களப்பணியாற்றுபவர்களின் வாரிசுகளாக இருப்பார்கள். நான் நடுத்தர வர்க்கத்தில் தீவிர தி.மு.க ஆதரவாளரின் மகனாகப் பிறந்திருந்தும் அருப்புக்கோட்டையில் ஒரு கல்லூரியில் இளநிலை பட்டப்படிப்பு படிக்கின்ற காலத்தில் SFIல் தீவிர களப்பணி ஆற்றி வந்திருக்கிறேன். காஞ்சிபுரத்தில் நடைபெற்ற பயிற்சி முகாமில் கலந்து கொண்டிருந்திருக்கிறேன். விருதுநகரில் நடைபெற்ற மாநில மாநாட்டில் முக்கியமான பங்காற்றியிருக்கிறேன் (என் பங்கு என்ன என்பது அப்போதைய மாவட்ட செயலாளர் தேவா அவர்களுக்கும், மாநிலத் தலைவர் ராம்கி அவர்களுக்கும் தெரியும்).

அருப்புக்கோட்டை நகரப் பேருந்து நிலையத்தில் நிற்கும் பேருந்துகளில் ஏறி பேசி உண்டியல் குலுக்கி இருக்கிறேன். கடை கடையாக ஏறி வசூல் செய்திருக்கிறேன். நகரத் தெருக்களில் சகோதர இயக்கங்கள் நடத்திய ஆர்ப்பாட்டம், தர்ணாக்களில் கலந்து கொண்டிருந்திருக்கிறேன். சிலவற்றில் உரையாற்றியும் இருக்கிறேன். மற்ற ஊர்களில் நடைபெறும் பேரணிகளிலும் (அது தொழிற்சங்கத்தின் மாநாடோ, இல்லை DYFI மாநாடோ) கலந்துகொண்டு வந்திருக்கிறேன்.

தெரு நாடகங்களில் நடித்திருக்கிறேன். த.மு.எ.ச மேடைகளில் நாடகங்கள் போட்டிருக்கிறேன். இதையெல்லாம் ஏன் சொல்கிறேன்? சாதரணமாக நடுத்தர வர்க்கத்தினர் செய்ய வெட்கப்படும் விடயங்கள் இவை. இவற்றைச் செய்ய நான் எப்போதும் தயங்கியது இல்லை.

SFI எனக்கு கம்யூனிசம் தவிர வேறு பல நல்ல பாடங்களையும் கற்றுத் தந்திருக்கிறது. Leadership, Personal Skills, Team Work, Planning, People Management - இப்படி சொல்லிக் கொண்டே போகலாம்.

சில சொந்தக் காரணங்களாலும் கொள்கை ரீதியாலும் SFIஐ விட்டு விலகியிருக்க வேண்டிய சூழ்நிலை. அதை இங்கே விளக்க விரும்பவில்லை.

பதிவர் சாந்தியுடன் எனக்கு என்ன பிரச்சனை?

பதிவர் சாந்தி தன் தளத்தில் புனைவுக்கு முற்றுப் புள்ளி வைப்போம் வாருங்கள் என்று பதிவெழுதிய போதே நான் அவருக்கு ஒரு பின்னூட்டம் வைத்தேன். அவர் அதை வெளியிடவில்லை. அந்தப் பதிவை பாலபாரதி கூகிள் பஸ்ஸில் பகிர்ந்த போது நான் அங்கே பதிவர் சென்ஷி மற்றும் தோழர் ஏழர அவர்களுடனான விவாதத்தில் என் பக்கத்தை எடுத்து வைத்தேன். பாலபாரதி பஸ்ஸைத் தூக்கிவிட்டார். பின்னர் வினவு அவர்களின் தளத்தில் பதிவர் சாந்தியின் கட்டுரையை வெளியிட்ட போது அதில் என் பக்க விளக்கத்தை பின்னூட்டினேன். அதை வினவு ஏற்றுக் கொண்டதாகத் தெரியவில்லை. அதோடு எனக்கும் அரவிந்துக்கும் ஆதரவாக பதிவெழுதிய பெண் பதிவரை ஆணாதிக்க அடிமை என்று அடுத்தொரு கட்டுரை எழுதி வெளியிட்டது வினவு.

அதனால் நான் அதைப் பற்றி எழுதாமல் அமைதி காத்து வந்தேன். என் நண்பர்கள் சிலரையும் தேவையில்லாமல் இழுத்து விட்டு அவர்களின் தளத்தில் பின்னூட்ட விவாதத்தை வைத்தும் அவர்களைத் திட்டி பதிவெழுதியும் சிலர் வம்பிழுத்த போதும் நான் அமைதி காத்தேன். உச்ச கட்டமாக செந்தழல் ரவி என்னை, என் குடும்பத்தாரை தரக்குறைவாக எழுதி, அதிலும் வானம்பாடிகள் அய்யா அவர்களை தேவையில்லாமல் தாக்கி எழுதிய போதும் நான் அமைதியாக இருந்தேன். என் நண்பர்கள் சிலருக்கு இதனால் என் மீது கோபம் வந்திருக்கலாம். இருந்தும் நான் என் தளத்தில் இதைப் பற்றி எதுவும் எழுதவில்லை. இப்போது என் பக்கத்தை எடுத்து வைக்க ஒரு சந்தர்ப்பமாக இந்த இடுகையை உபயோகப் படுத்திக் கொள்கிறேன்.

ஜூலை 27 - பலா பட்டறை ஷங்கர், கலஹாரி இலக்கியம் என்று ஒரு மொக்கைப் பதிவெழுதி என்னைத் தொடர அழைத்தார். குழுமத்தில் அடிக்கும் கும்மியையும், மற்ற பதிவர்கள் அவர்கள் பதிவுகளில் எழுதியதையும் வைத்து புனையப்படும் மொக்கைதான் கலஹாரி இலக்கியம்.

ஆகஸ்டு 1 - நான் ஷங்கரைத் தொடர்ந்து அவர் உபயோகப் படுத்திய கதாபாத்திரங்களுடன் இன்னும் சிலரைச் சேர்த்து எனது இடுகையை வெளியிட்டேன். இதில் நான் ஜான்சி அக்கா என்று சொல்லியிருந்தது - ஷங்கர் தனது பதிவில் எழுதியிருந்தது போல - பதிவர் சாந்தியைத்தான். இதை ஒத்துக் கொள்வதில் எனக்கு எந்தத் தயக்கமும் வருத்தமும் இல்லை. இன்னொரு தாய்லாந்துப் பெண்ணாகவும் தன்னையே சுட்டுவதாக அவர் கோரியிருப்பதில் 0.000000001% கூட உண்மையில்லை.

இதைப் படித்துவிட்டு அரவிந்த் இதே கலஹாரி இலக்கியத்தைத் தொடர்ந்தார். அவரும் என் இடுகையில் இருந்த கதாபாத்திரங்களோடு இன்னும் சில பாத்திரங்களைச் சேர்த்துக் கொண்டார்.

என் இடுகையில் ஜானகிராமன் “தல, இப்படி போட்டு உடச்சிட்டீங்களே. உங்க புனைவுக்கு எதிர்புனைவு நாலாபக்கமும் ரெடியாயிட்டிருக்கு. சூதானமா இருந்துக்குங்க.” இப்படி ஒரு பின்னூட்டம் போட்டிருந்தார். அதற்குப் பதிலாக “நாங்க தடால்னு கால்ல விழுந்து மாப்பு கேட்ருவோம்ல” என்று எழுதியிருந்தேன். ஆனால் அந்த இடுகையின் பின்னூட்டத்திலோ, குழுமத்திலோ, இல்லை தனிமடலிலோ தன் பெயரை எழுதியதற்கான எதிர்ப்பை பதிவர் சாந்தி வெளிப்படுத்தவில்லை. வெளிப்படுத்தியிருந்தால் அவரிடம் மன்னிப்பைத் தெரிவித்து இடுகையிலிருந்த அவர் பெயரையும் நீக்கியிருப்பேன். அப்படி நீக்க மறுக்க வேண்டிய அவசியம் எனக்கு இல்லை. அவரிடம் இருந்து எதிர்ப்பு வராதபோது அவரும் இதை ஸ்போர்ட்டிவாக எடுத்துக் கொண்டுள்ளார் என்று தானே அர்த்தம்?

ஆகஸ்டு 11 - செந்தழல் ரவி மிஷனரிகள் பற்றிய ஒரு இடுகையை அவர் பதிவில் போட்டார். அதை நான் படித்த போது அங்கே பின்னூட்டங்கள் எதுவும் இல்லை. படித்துவிட்டு வந்துவிட்டேன். பின்னர் அந்த இடுகை குழுமத்தில் பகிரப்பட்டது. அதற்கு காட்டமாக பதிலுரைத்திருந்தார் பதிவர் சாந்தி. நான் மீண்டும் ரவியின் இடுகைக்குப் போய் சாந்தி அங்கே இட்டிருந்த பின்னூட்டங்களையும், அவர் ரவிக்கு வைத்திருந்த கேள்விகளையும் படித்தேன்.
அவர் ரவிக்குக் கேட்டிருந்த கேள்விகளுக்கு என் பதில்களை அளித்துவிட்டு, விவாதிக்க அழைத்திருந்த சாந்தியை விவாதம் தொடங்க அழைத்தேன். அவர் ரவிக்கு பின்னூட்டியாயிற்று. அதைப் பற்றி என்னிடம் பேச முடியாது என்று மறுத்துவிட்டார். நானும் கிரேட் எஸ்கேப் என்று சொல்லிவிட்டு அந்தப் பிரச்சனையை முடித்துக் கொண்டேன். (இங்குதான் என் மீது அவருக்கு கோபம் வந்திருக்கிறது. இதை அவர் மற்ற பதிவர்களிடம் சாட்டில் சொல்லியிருக்கிறார் என்பது எனக்குத் தெரிய வந்தது)

ஆகஸ்டு 13- நான் ஆகஸ்டு 11 அன்று என் மகனது வீடியோ ஒன்றை என் தளத்தில் பகிர்ந்திருந்தேன். அதற்கு ஆகஸ்டு 13ம் தேதி பதிவர் சாந்தி (ரவியின் பதிவு பற்றிய என் கமெண்டுக்குப் பிறகு) ஒரு பின்னூட்டம் போட்டிருந்தார் -
குழந்தை படம் துணிவா போட்டிருக்கீங்க...

சுத்தி போடுங்க.. 

(குழந்தை விஷயம் சுய சொறிதலில் சேர்க்க மாட்டேன் பயப்படாதீங்க..:) )

இதில் அவர் வீடியோவை பாராட்டுவது போல எழுதியிருந்தாலும் சுயசொறிதல் என்ற பதத்தை உபயோகப்படுத்தியிருப்பதைப் பாருங்கள். (நான் உடனே எதாவது வம்பிழுக்க வேண்டும் என்பது அவரது நோக்கம்).

ஆகஸ்டு 18 - புலவன் புலிகேசி தனது தளத்தில் எழுதியிருந்த எந்திரன் - ஏழைப் பங்காளன் என்ற கவிதைக்கு எதிர் வினை ஒன்றை என் தளத்தில் வைத்தேன். அதற்கு பதிவர் சாந்தி ஒரு பின்னூட்டம் இட்டிருந்தார்.
இதுவே ஒரு நல்ல செயல்தான் .. சில சுய சொறிதல்களை ஒப்பீடு செய்யும்போது..

எழுத்தினால் சமூகத்தில் மாற்றம் கண்டிப்பாக கொண்டு வரமுடியும்... 

நல்லது நம்மால் செய்ய முடியாவிட்டாலும் எள்ளாமல் இருப்பது சிறப்பு..
இதிலும் அவர் அந்த சுய சொறிதல் என்ற பதத்தை உபயோகப் படுத்துவதைப் பாருங்கள்.

நான் இந்தப் பின்னூட்டத்தை குழுமத்துக்கு எடுத்துச் சென்று எந்திரன் பற்றிய விவாதம் ஒன்றை துவங்கும் எண்ணத்தில் ஒரு திரியைத் துவக்கினேன். ஆனால் சாந்தி அவர்கள் அதை திசை மாற்றி சுயசொறிதல் என்ற பதத்தைப் பிடித்துக் கொண்டு அதைப் பற்றியே விவாதித்து வந்தார். திரி 100ஐத் தொட்டும் அவர் எந்திரன் பற்றிப் பேச வராமல் விவாதத்தை முடித்துக் கொண்டார். அந்த விவாதத்தில் அவர் ஆகஸ்டு ஒன்றாம் தேதி வெளியான என் இடுகையைப் பற்றி பேசினார். அதன் பிறகு புலவன் புலிகேசி அவர்களது தளத்திலும் அவரைப் பற்றி நான் எழுதிய புனைவு என்று என் இடுகையைப் பற்றிப் பேசினார். பின்னர் தனி மடலிலும் அதைப் பற்றி என்னிடம் பேசினார். நான் அந்த இடுகை பகடியாக எழுதப்பட்டது மட்டுமே என்ற என் கருத்தில் உறுதியாக இருந்தேன். (உங்கள் மகனின் வீடியோவில் தெரியும் உங்கள் மனைவியின் உடையைப் பற்றி யாராவது எழுதினால் உங்களுக்கு எப்படி இருக்கும் என்று ஒரு கேள்வியும் எழுப்பினார்).

இந்தச் சம்பவங்களுக்குப் பிறகு நான் அவரைப் பற்றி என் தளத்திலோ இல்லை குழுமத்திலோ இல்லை மற்ற தளங்களிலோ நான் தரக்குறைவாகப் பேசியதில்லை.

ஆகஸ்டு 25 - அவரது தளத்தில் புனைவுக்கு முற்றுப் புள்ளி வைப்போம் வாருங்கள் என்று மூன்று பாகங்களாக ஒரு பதிவை வெளியிட்டார். அதில் என் மற்றும் அரவிந்தின் இடுகைகளில் இருந்து அவர் சம்மந்தப்பட்ட (ஜான்சி அக்கா) பகுதியை மட்டும் வெட்டி ஒட்டிப் போட்டதோடு அல்லாமல், யாரோ ஒரு ஆண் பதிவர் யாரோ ஒரு பெண் பதிவரை “படுக்க வர்றியா” என்று அழைத்த ஒரு சம்பவத்தையும் சேர்த்தெழுதி அதற்கும் எங்களுக்கும் எதோ சம்மந்தம் இருப்பது போன்ற ஒரு அவதூறை எழுப்பினார். நான் அவருக்குப் போட்ட பின்னூட்டத்தை அவர் வெளியிடவில்லை. மாறாக தனி மடலில் வழக்குப் போடப்போவதாக மிரட்டினார். நானும் வழக்குப் போடுங்கள் எதிர்கொள்ளத் தயாராக இருக்கிறேன் என்று சொன்னேன்.

அதன் பின்னர் அவர் மாதவராஜையோ வினவையோ நாடுவார் என்பது நான் எதிர்பார்த்ததுதான். ஆனால் வினவும் மாதவராஜும் என்ன நடந்தது என்பதை விசாரித்துப் பதிவெழுதுவார்கள் என்று நான் எதிர்பார்த்தது என் முட்டாள்தனம்.

நான் ஏன் மன்னிப்புக் கேட்கவில்லை? அல்லது சர்ச்சைக்குள்ளாக்கப்பட்ட இடுகையை நீக்கவில்லை? 

என் இடுகை வெளிவந்தவுடன் அவர் என்னிடம் அது அவரைப் புண்படுத்துவதாக இருப்பதாகத் தெரிவித்திருந்தால், கண்டிப்பாக மன்னிப்புக் கேட்டுவிட்டு இடுகையில் இருந்து அவர் சம்மந்தப்பட்ட பகுதியை நீக்க நான் தயங்கியிருக்க மாட்டேன். ஆனால் அவர் காலம் தாழ்த்திச் செய்வது என் மீதான வன்மத்தைத் தீர்த்துக் கொள்ளவே என்பதால் அவருக்கு அடிபணிந்து போக நான் தயாராயில்லை.

மேலும் நான் எழுதிய இடுகையை வினவு வன்மத்துடன் புனையப்பட்ட வக்கிரத் துகிலுரிவு - என்ற அடைமொழியுடன் அழைத்தது. நான் அந்த இடுகையை எழுதிய போது எனக்கு சாந்தி அவர்களின் மீது வன்மமோ, என் மனதில் வக்கிரமோ, அவரைத் துகிலுரிய வேண்டும் என்ற எண்ணமோ இல்லாத போது நான் அந்த இடுகையை இப்போது நீக்கினால் வினவின் குற்றச்சாட்டை நான் ஏற்றுக் கொள்வது போலாகிவிடும் என்பதாலும் நீக்கவில்லை. இனிமேலும் நீக்க மாட்டேன்.

வினவு
வினவு சமூகப் பொறுப்புடன் பல கட்டுரைகளை எழுதி வருவது நான் பதிவுலகத்துக்கு வந்தது எனக்கு அறிமுகமானது. நான் சில கட்டுரைகளையும் வாசித்து இருக்கிறேன். ஆனால் அவர்கள் ம.க.இ.கவின் ஆதரவுத் தளம் என்ற உண்மை எனக்குத் தெரிய வந்ததும் நான் அவர்களின் தளத்துக்குப் போவதைத் தவிர்க்க ஆரம்பித்தேன். (அதற்குக் காரணம் எனக்கும் ம.க.இ.கவுக்கும் ஒரு கொடுக்கல் வாங்கல் பிரச்சனை).

ஆனால் அவர்களிடம் இருக்கும் ஒரு பெரிய குறை, சமூகக் கட்டுரைகளை எழுதும்போது கட்டுரையின் சாரம்சத்தை விட்டு சற்றே விலகி யாரையாவது அல்லது எந்த நிகழ்வையாவது தேவையில்லாமல் தாக்கிச் செல்வார்கள். இது அந்த நபரின் அல்லது அந்த நிகழ்வின் ரசிகர்/ஆதரவாளர்களுக்குக் கசப்பை உண்டாக்குவதுடன் கட்டுரையின் சாராம்சத்தை விட்டு விலகவோ புறக்கணிக்கவோ செய்துவிடும். அதே போல அவர்களின் தளத்திலேயே ஒரு கட்டுரையின் கருத்தில் விவாதம் வைத்தால் அதைப் பற்றி விவாதிக்காமல் அதைச் சுற்றி சல்லியடித்தே ஓட்டிவிடுவார்கள் அவர்களின் ஆதரவாளர்கள்.

மொத்தத்தில் சமூகப் போராளிகளாக தங்களைக் காட்டிக்கொள்ளும் வினவு, சமீப காலமாக பெண்ணியக் காவலர்களாகவும் தங்களைக் காட்டிக் கொள்கிறார்கள். நல்லதுதான். ஆனால் காவலர்களாகக் காட்டிக் கொள்பவர்கள் முழு விபரங்களையும் விசாரித்து ஆதரவு தெரிவிப்பதில்லை. அதோடு குற்றம் சாட்டப்படுபவர்கள் அவர்களின் தோழர்களாக இருக்கும்பட்சத்தில் அதைப் பற்றி கண்டுகொள்ளாமல் இருப்பதும் நடுநிலைப் பெண்ணியக் காவலர்களாக தங்களைக் காட்டிக்கொள்பவர்கள் செய்யும் செயல் இல்லையே?

இப்போது நான் ஏன் இதையெல்லாம் சொல்ல வேண்டும்? 


சமீபத்தில் பதிவர் மதார் எழுதிய ஒரு பதிவைப் படிக்க நேர்ந்தது. அதில் பதிவர் சாந்தி ஒரு சக ஆண் பதிவரிடம் பேசிய சாட்டின் விபரம் பகிரப்பட்டிருந்தது. அதில் அவர், அந்த ஆண் பதிவரிடம் -


தம்பி உனக்கு வேணுமா ? பணம் எல்லாம் தர வேணாம் சும்மாவே தரேன் . நீ பார்த்திருக்கியா அவள் போட்டோ . நீ பார்க்கணுமா ? இரு இப்பவே அனுப்பி வைக்கிறேன் .எப்படி ...............இருக்கா பார்த்தியா ? இவளுக்கு போய் யாராவது சப்போர்ட் பண்ணி பேசுவாங்களா ?

இப்படிப் பேசியிருக்கிறார். என்ன வன்மம் & வக்கிரம் என்று பாருங்கள். ஒருவரின் புறத்தோற்றத்தைப் பார்த்துத்தான் அவருக்கு ஆதரவாக மற்றவர்கள் வருவார்கள் என்றால் உலகத்தில் யாருக்குமே ஆதரவாளர்கள் கிடைத்திருக்க மாட்டார்கள். பதிவர் சாந்தியின் புகைப்படத்தை பார்த்துவிட்டா வினவும் மாதவராஜும் அவருக்கு ஆதரவு தெரிவித்தார்கள்? இல்லை மதாரின் புகைப்படத்தைப் பார்த்துவிட்டு அவருக்கு யாரும் ஆதரவு தெரிவிக்க மாட்டார்கள் என்ற எண்ணத்தில் தான் இவர் மதாரின் புகைப்படத்தை அனைவருக்கும் அனுப்பி வைத்தாரா?

மதார் என்ன பாவம் செய்தார்? எனக்கும் அரவிந்துக்கும் ஆதரவாக ஒரு இடுகை எழுதினார் என்பதைத் தவிர? அதற்குத்தான் வினவுத் தளமே இன்னொரு இடுகையையும் போட்டு மதாரை வம்பிழுத்து விட்டதே? ஏன் இன்னும் வன்மம் கொண்டுத் திரிகிறார்? இப்படி ஒரு பெண்ணைப் பற்றி அவதூறு பரப்பித் திரிவது எந்த ஆதிக்கத்தில் வரும்?

தோழர் மாதவராஜ் : இப்போது இந்தப் பதிவரசியலைப் பார்த்து எச்சில் துப்பப் போகிறீர்களா இல்லை வெட்கித் தலை குனியப் போகிறீர்களா?

பதிவர் சந்தனமுல்லை: நான் போலி முற்போக்காளனாக இருந்து விட்டுப் போகிறேன். ஒரு பெண்ணின் மீது ஏவப்படும் அவதூறு வன்முறையை நீங்கள் ஒரு முற்போக்கு சக பெண் பதிவராக என்ன செய்யப் போகிறீர்கள்?

வினவு: நீங்கள் முன்வைத்த கேள்வியையே உங்கள் முன் வைக்கிறேன் - கொள்கைக்காக நட்பா? நட்புக்காக கொள்கையா? என்ன செய்யப் போகிறீர்கள்? இப்போது நீங்கள் அமைதி காத்தால் என்றாவது ஒரு நாள் உண்மையிலேயே நீங்கள் யாருக்காவது நிகழ்ந்த ஆணாதிக்கச் செயலை எடுத்துக் கொண்டு வந்தால் இந்தப் பதிவுலகம் அப்போது உங்கள் பக்கம் நிற்காமல் போய்விடும் என்ற எச்சரிக்கையை உங்களுக்கு சொல்லிச் செல்ல ஆசைப்படுகிறேன். இணையப் போராளிகள் என்ற பெயர் போய் உங்களை பயமுறுத்தப் பயன்படும் ஒரு பூச்சாண்டியாக மாறிப் போய்விடாதீர்கள்.

எனக்கு ஆதரவாகப் பதிவெழுதிய ஒரு பெண்ணுக்கு அந்த ஒரே காரணத்துக்காக அநீதி நடக்கும்போதும் அமைதியாக வேடிக்கைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தால் நான் மனிதனே இல்லை. 


பதிவர் சாந்தியின் இந்தச் சாக்கடைச் செயலுக்கு என் வன்மையான கண்டனங்களை இங்கே பதிவு செய்து கொள்கிறேன்.